Tijdens de vorige editie van het Nederlands Balletgala, in november 2017, reikte het Dansersfonds een van de jaarlijkse Aanmoedigingsprijzen uit aan de jonge danser Timothy van Poucke, toen nét aangenomen bij Het Nationale Ballet. Nog geen jaar later mocht de 21-jarige, buitengewoon getalenteerde Nederlander afgelopen september ook de Alexandra Radius Prijs in ontvangst nemen. Een prijs – ingesteld door de Vrienden van Het Nationale Ballet – die tot nu tot alleen door eerste solisten van het gezelschap werd gewonnen. “Ik ben er ongelooflijk blij mee”, zegt Timothy, “maar vind het ook nog steeds heel bizar.”

“Alexandra Radius en Han Ebbelaar zijn voor mij even belangrijk als choreografen als Rudi van Dantzig, Hans van Manen en Toer van Schayk. Zij hebben als danskoppel een groot stuk van de geschiedenis van Het Nationale Ballet geschreven. Dagelijks zie ik, wanneer ik door de gangen van ons theater loop, prachtige foto’s van hen beiden hangen. Ook van Lex (Alexandra Radius – red.) dansend met Rudolf Nureyev. Er zijn maar weinig danseressen die haar dat hebben nagedaan, Lex is echt een ‘koningin van de dans’. Om van haar en Han een blijk van waardering te krijgen, is dan ook speciaal.”

Overwhelming
Timothy van Poucke blikt terug op het Nederlands Balletgala 2017, toen hij in Hans van Manens Visions Fugitives danste én een van de twee Aanmoedigingsprijzen in ontvangst mocht nemen – nadat hij al eerder, in 2015, een beurs van het Dansersfonds had gekregen. “Ik had net de overstap gemaakt van de Junior Company van Het Nationale Ballet naar de ‘volwassen’ groep’. Het gala was dus een van mijn eerste optredens binnen de professionele danswereld en om dan, ten overstaan van prinses Beatrix en heel veel andere belangrijke gasten, een prijs te krijgen en een dankwoord te mogen uitspreken, was in één woord ‘overwhelming’. Het is geweldig om die waardering te krijgen, een teken dat je als jonge danser op de goede weg bent.”

Met stomheid geslagen
Dat hij tien maanden later – dit keer tijdens het seizoensopeningsgala van Het Nationale Ballet – nóg een prijs uit handen van Alexandra Radius Prijs zou krijgen, had hij ‘in de verste verte niet zien aankomen’. “Ik moest een aantal dagen van tevoren bij artistiek directeur Ted Brandsen komen, maar had geen idee waarom. Oók niet toen hij over het gala en over de Alexandra Radius Prijs begon. Ik dacht even dat ik misschien een introductie over de winnaar moest houden, of zoiets. Ik was dan ook echt met stomheid geslagen toen Ted zei dat ík de prijs zou krijgen. Mijn eerste seizoen bij Het Nationale Ballet was sowieso al heel bijzonder: ik heb zoveel kansen gekregen, zoveel mooie rollen mogen dansen, maar dat je dan vervolgens óók nog een onderscheiding krijgt die normaal alleen aan de sterren van Het Nationale Ballet wordt uitgereikt, kan ik nog steeds amper bevatten. Echt bizar!”

Uit het juryrapport van de Alexandra Radius Prijs 2018:
“Zijn fantastische vertolking van Basilio in Don Quichot, maar ook alle andere rollen die Timothy van Poucke in het afgelopen seizoen danste, bewijzen hoe buitengewoon getalenteerd deze jonge danser is en hoe uitstekend hij getraind is aan de Nationale Balletacademie. Hij beschikt nu al over een opvallend goede techniek, is bijzonder muzikaal en – zeer belangrijk in het klassieke ballet – een uitstekende partner. Dat gecombineerd met zijn grote charisma en innemende toneelprésence maakt dat de jury van de Alexandra Radius Prijs deze belangrijke onderscheiding dit jaar met groot genoegen toekent aan Timothy van Poucke. De jury hoopt vurig dat hij zich in de komende jaren zal ontwikkelen tot de eerste mannelijke Nederlandse solist die Het Nationale Ballet sinds vele jaren heeft voortgebracht.”

Interview: Astrid van Leeuwen
Foto: Het Nationale Ballet - Don Quichot
fotograaf: Altin Kaftira