Het jubileumjaar 2005 werd met verschillende activiteiten gevuld. In januari zag het boek "Springlevend" van Jessica Voeten het licht bij een presentatie voor honderden belangstellenden in het Amsterdamse Muziektheater. Het boek is gedrukt in een oplage van 2.500 exemplaren en is te koop in verschillende boekhandels en bij de Theaterwinkel van Nationale Opera en Ballet (voorheen Muziektheater). Bij dezelfde gelegenheid zijn de prijzen voor 2004 uitgereikt, tegelijk met de beurzen 2005.
In het voorjaar heeft het Dansersfonds samengewerkt met de NPS in de Nederlandse voorronde van het Eurovision Young Dancers concours, dat op 27 april 2005 op de televisie werd uitgezonden.
Ter gelegenheid van het jubileum heeft het Dansersfonds een reeks Masterclasses van een internationaal befaamde danspedagoog voor de hoogste klassen van de dansopleidingen in Amsterdam en Den Haag georganiseerd.

Het 13e balletgala op dinsdag 25 oktober 2005 had vanwege het jubileum een bijzonder karakter. Werk van drie toppers van de Nederlandse choreografie, Hans van Manen, Jiri Kylian en Rudi van Dantzig werd uitgevoerd. Het gala werd opgedragen aan Rudi van Dantzig van wie een van zijn mooiste werken werd vertolkt: Vier letzte Lieder.
Traditioneel begon de avond met de dansers van de toekomst in een nieuwe choreografie van Monique Sand (voorheen eerste solist Nationale Ballet) door leerlingen van het Koninklijk Conservatorium. Verder sterren uit het buitenland van de l'Opera de Paris en uit het binnenland het door Introdans zo succesvol uitgevoerde ballet Sechs Tänze van Jiri Kylian.

In het kader van het 25 jarig jubileum heeft het Dansersfonds een serie masterclasses van de beroemde pedagoge Katia Zvelebilova geschonken aan de hoogste klassen van het Koninklijk conservatorium en de Nationale balletacademie van 2 t/m 16  december 2005.
Katia is vaste docente bij de Royal Ballet School in London, welke momenteel behoort tot de absolute wereldtop. De Royal Ballet Company en School ontwikkelden zich samen in Engeland tot een belangrijke internationale ballet traditie. In de laatste twee decennia is er echter sprake van een sterk groeiende internationalisering bij beide instellingen. Zij  zijn samen een trekpleister geworden voor veel van de belangrijkste dansers en docenten uit de hele wereld.
De combinatie van eigen traditie en topniveau uit het buitenland heeft ertoe geleid dat de Royal Ballet een zeer actueel en bruisend centrum van de klassieke danskunst is geworden, een waar kruispunt en uitwisselingsmarkt voor de top van het balletberoep.

Katia kan gezien worden als perfect voorbeeld van deze ontwikkeling. In Praag geboren, werd zij daar in de Vaganova stijl opgeleid. Op  zestien jarige leeftijd vertrok zij naar de Royal Ballet School om haar studies af te ronden. Na te hebben gedanst bij een aantal belangrijke internationale gezelschappen, koos zij ervoor de opleiding tot balletdocent aan de National Balletschool in Toronto te volgen, ook een zeer vooraanstaand balletcentrum. Na afloop van haar studie heeft zij uit verschillende mogelijkheden voor een terugkeer bij de Royal Ballet School gekozen. Zij heeft zich tot één van de gezichtsbepalende docenten  ontwikkeld, uitgenodigd als gastdocente over de hele wereld. Zij geeft nog steeds les met de Vaganova techniek als basis, maar daarbij neemt zij invloeden mee uit de Engelse stijl, de Canadees/Cechetti stijl en de Americaanse stijl. Daarnaast houd zij rekening met de eisen en normen op het hoogste niveau van de huidige beroepspraktijk, waarbij zij ook zeer nauw en actief betrokken is.